Zagadjivanje vode

 Od nastanka čoveka i razvoja ljudskog društva, značaj vode permanentno rase, a istovremeno i potrošnja raste a ujedno i stepen zagađenja vode se povećava. Zagađivanja su vremenom dobijala na kvantitetu i na kvalitetu, takao da je i pored značajne sposobnosti samoprečišćavanja-stanje vodnih resursa bivalo sve lošije. 

U razdoblju od 12. do 14. veka deo sliva reke Temze je bio u posebno teškoj situaciji, a sliv Rajne je od kraja 18. veka – do kada je smatran ukrasom zapadne Evrope – označavan kao njena kanalizacija. Areal ovih pojava se širio uporedo sa industrijskom revolucijom i pratećim procesima naseobinskog aglomeriranja i urbanizacije. 

U Zakonu o vodama stoji da „zagađivanje jeste direktno ili indirektno unošenje, kao rezultata ljudske aktivnosti, supstanci ili toplote u vazduh, vodu ili zemlju, a koje može biti štetno po ljudsko zdravlje ili kvalitet akvatičnih ekosistema (priobalni ekosistema), koje prouzrokuje štetu na materijalnim dobrima ili umanjuje ili ometa običajna i druga legitimna korišćenja životne sredine“. Zagađivanje vodenih resursa je svaka čovekova aktivnost koja umanjuje upotrebljivost vode kao resursa. Dakle, zagađivanje vode je kvalitativna i kvantitativna promena njenih fizičkih, hemijskih i bioloških svojstava. Početkom sedamdesetih godina 20-og veka 1/6 ukupnih vodnih resursa je već bila zagađena i taj proces se nastavlja i teži da pitka voda će predstavljati relativnu retkost u biosferi. Ta prognoza se nije ostvarila ali se kvalitet voda pogoršava, raste njeno zagađenje

U našim klimatskim uslovima fiziološke potrebe za vodom se procenjuju na 2,5-3,1/dan. Stvarne dnevne potrebe vode su znatno veće od ovih vrednosti i variraju u zavisnosti od mnogih faktora,10 a pre svega od dostignutog nivoa životnog standarda, stepena sanitacije, potrošnje u industrijskim procesima, poljoprivredi i dr.

 Sve vode možemo podeliti na: površinske, podzemne i meteorske. Postoje i druge podele. Po jednoj razlikujemo prirodne vode, morske ili slane, bočate ili poluslane, kopnene ili slatke (rečne, jezerske, podzemne, izvorske, mineralne), meteorske (kišnica, sneg, led) vode.

Jos, vode se mogu podeliti prema: a) mestu pojave u prirodi – prirodne vode,

 b) stepenu prečišćenosti,

 v) upotrebi – voda za piće, 

– voda za pranje, 

– voda za tehnološki proces, 

– voda za hlađenje,

 – voda za parne kotlove 

 Klasifikacijom voda se vrši podela u klase, prema njihovoj nameni i određuju granične vrednosti osnovnih pokazatelja kvaliteta voda. Sve ove vode su uključene u hidrološki ciklus kruženja u atmosferi i pri tom dolazi do njihovog zagađivanja. Zajedničko za sve njih je da nisu odolele procesu zagađivanja.

 Najveći zagađivači površinskih voda su: 

– nafta i njeni derivati,

 – proizvodi hemijske industrije, 

– otpadne vode industrije,

 – gradske otpadne vode iz kanalizacije, 

 – deponije industrijskog komunalnog otpada.

 U našoj zemlji voda je uglavnom zagađena delovanjem čoveka – ljudskog faktora. Zagađenje vode naftom nastaje prilikom bušenja i eksploatacije na naftnoj platformi i njenim transportom brodovima-tankerima. Procenjuje se da skoro 1% proizvodnje nafte iscuri, u toku transporta i njenog pretakanja, u okeane, mora i reke. Ova količina se procenjuje na 6–8 miliona tona godišnje

.